Brug

Brug

Onder de brug

Onlangs was het 2 graden, En flink mistig. Ria, onze vertrouwenspersoon en ik (Yolanda) zijn aangekomen bij een jongeman van 35 jaar. Hij slaapt al een half jaar onder een brug.

Eerste kennismaking

We zien een hele vriendelijke jongeman. Ik krijg een mooie glimlach en ik zie een stralend gebit. Knap onder deze omstandigheden. Dat je nog kunt lachen en zo positief overkomt. Onvoorstelbaar.

Ooit had deze man een goede baan en een koophuis. Nu ligt hij al een half jaar op straat. Hoe hij dit vohoudt? Door te mediteren.

Oh, like a bridge over troubled water. I will lay me down. When you’re down and out, when you’re on the streets. When evening falls so hard, I will comfort you. I’ll take your part when the darkness falls and pain is all around. Yes, like a bridge over troubled water. I will lay me down. – Simon & Garfunkel.

Gezellig gesprek

Het gesprek wat volgt is gezellig, Net alsof je bij iemand in de woonkamer zit. Alleen zitten we op de grond. Wij raken na een kwartier zwaar verkleumd. Terwijl we nog bewapend zijn met thermisch ondergoed.

De jongeman is tot op het bot verkleumd, Hij wrijft zijn handen tegen elkaar om zich warm te krijgen. Waarom is hij dakloos?

Waarom dakloos en waarom slapen onder een brug?

Het is een lang verhaal, Hij heeft een ongeluk gehad en is daardoor zijn werk kwijtgeraakt. Maatschappelijke opvang lukt niet. Dus kiest hij voor de straat.

Goed nieuws

Gelukkig hebben Ria en ik goed nieuws. Binnen twee weken is voor hem een kamer beschikbaar. Ria heeft via haar netwerk gratis de hele inboedel al geregeld. Nu moet als de bliksem de huisvestigingsvergunning worden aangevraagd.

Zodra die binnen is, kan hij verhuizen naar zijn kamer. Er wordt een nieuwe start gemaakt.

NB: vanuit privacy redenen is het gezicht van deze man onzichtbaar gemaakt.

Op Weg Naar Huis

OWNH zet zich in voor mensen die door onvoorziene omstandigheden dakloos zijn geworden. En dus tussen wal en schip geraken’ daar zij geen psychische of verslavingsproblemen hebben. In sommige gevallen hebben deze mensen zelfs gewoon een baan maar geen ‘dak!’. ‘Onzichtbare daklozen‘ noemen wij dit.

Volg ons op Facebook voor het laatste nieuws. Lees ook het verhaal van Jake.

Home

Frank

Verhaal van Frank

Mijn ervaring met Op Weg Naar Huis

Ik ben Frank en deel mijn verhaal met mijn ervaring van de stichting Op Weg Naar Huis.

Dakloos

Door omstandigheden was ik al Ik geruime tijd dak/thuisloos. Geen fijne situatie.

Frank dakloos

We live in a world where there is so much wealth. There shouldn’t be a homeless person. That’s crazy. – Raheem De Vaughn

TV Rijnmond

Via een programma op tv Rijnmond ben ik in contact gekomen met de dames van Op Weg Naar Huis. Ik deed dat via hun website.

Snel handelen

Door het snel handelen van deze dames ben ik in een zeer korte tijd enorm geholpen. Zij hebben mij geholpen met een opening vinden naar nieuwe (tijdelijke) woonruimte. Tevens regelden zij andere praktische zaken. Zaken die voor anderen zo gewoon zijn.

Vrijwillig

De dames van de stichting Op Weg Naar Huis zijn bij alles zo belangstellend en betrokken. En dat nog vrijwillig ook!!

Nieuwe toekomst voor Frank

Ik ben er nog lang niet. Maar door deze dames zie ik weer genoeg kansen om weer aan een nieuwe toekomst te beginnen. Heb er zin in.

Zonder hen was het me nooit gelukt!

Op Weg Naar Huis

OWNH zet zich in voor mensen die door onvoorziene omstandigheden dakloos zijn geworden. En dus tussen wal en schip geraken’ daar zij geen psychische of verslavingsproblemen hebben. In sommige gevallen hebben deze mensen zelfs gewoon een baan maar geen ‘dak!’. ‘Onzichtbare daklozen‘ noemen wij dit.

Volg ons op Facebook voor het laatste nieuws. Lees ook het verhaal van Lars.

Lars scheiding

Lars

Verhaal van Lars

Dit is mijn verhaal. Ik ben Lars en momenteel 40 jaar oud. Ik zat in een zware positie. Een scheiding. En ik had kinderen.

Dan bereik je een punt waar het soms beter voor de kinderen om uit huis te gaan. Easier said than done. Want waar ga je naaroe?

Onderdak vinden bij scheiding

Waar moet je heen qua onderdak? Een vriend of vriendin, ooms, tantes en de vraag: hoe lang willen ze je opvangen?

Je bent op zoek naar mogelijkheden. Want je weet niet waarheen te gaan. Eegens onderdak vinden is een veel gehoord antwoord, Maar iets moet eindig zijn. En hoe dan verder?

Een huis is niet zo maar gevonden. Voor de opvang van daklozen en verslaafden ben je te goed, want je hebt geen drank of drugsprobleem. De scenario’s van onder een brug en kartonnen dozen dringen zich al aan mij op.

Gelukkig liep ik Yolanda van de stichting Op Weg Naar Huis tegen het lijf tijdens een collecte.

In augustus kwam een plek vrij in Oud-Beijerland in een woonhuis met vijf mannen… ….Ik kon weer ademen.

Nu zitten we in november en kan ik weer vooruit kijken en gaan bouwen aan een nieuwe toekomst.

Natuurlijk zal ik nog wel eens spoken en demonen zien uit een verleden. Een scheiding tekent je,  zonder twijfel, Maar ik kan weer lachen, de vader zijn die ik wil zijn voor mijn kinderen en ook een huisje, Een eigen veilige plek zal goedkomen!

Op Weg Naar Huis

OWNH zet zich in voor mensen die door onvoorziene omstandigheden dakloos zijn geworden. En dus tussen wal en schip geraken’ daar zij geen psychische of verslavingsproblemen hebben. In sommige gevallen hebben deze mensen zelfs gewoon een baan maar geen ‘dak!’. ‘Onzichtbare daklozen‘ noemen wij dit.

Volg ons op Facebook voor het laatste nieuws. Lees ook het verhaal van Rob.

tent stress Rob

Rob

Verhaal van Rob

Stess is mijn verhaal, die van mij, Rob.

Rob is mijn naam en ik ben 39 jaar oud. Ik ben jaren door iemand afgeperst en verloor op een gegeven moment ook mijn baan en mijn relatie.

Ik raakte zeer depressief en heb van 1 op de andere dag mijn huis verlaten omdat ik mijn rekeningen niet meer kon betalen en geen geld meer kon opbrengen wat mijn afpersers eisten.

Stress door afpersing

Ik kon al maanden van de stress geen hap door mijn keel krijgen en was sterk vermagerd. Ook bracht de stress/druk met zich mee dat ik haren uit mijn hoofd trok totdat er kale plekken ontstonden. 

Ik heb mijn laatste bezittingen verkocht en heb een kamer gehuurd in een andere gemeente waar ik mezelf niet durfde in te schrijven omdat ik doodsbang was dat mijn afpersers mijn verblijfplaats zouden weten te achterhalen.

Hulp nodig

Ik durfde de straat niet op en ook durfde ik niemand over mijn situatie te vertellen. Ik had dringend hulp nodig maar wist niet bij wie ik kon aankloppen met mijn probleem.

Op een gegeven moment had ik ook geen geld meer om de kamerhuur te kunnen betalen en om te eten. Ik moest mijn kamer verlaten en sliep in een tuinhuisje en bij goed weer in een tentje en soms in een bouwkeet.

Uit de schulden

Een uitkering durfde ik niet aan te vragen want dan moest ik terug naar de gemeente waar ik zo veel problemen had. Toen heb ik een mail gestuurd naar ‘Op Weg Naar Huis‘ en ik kreeg dezelfde dag al een mail terug van Yolanda en Hannie. Die heb ik toen mijn hele verhaal gemaild en daarna zijn ze gelijk op mijn verblijfadres gekomen met een plan van aanpak. Minder stress.

Ik ga verder

Ik ben nu 1 maand verder en heb voor het eerst in mijn leven een uitkering en ik ben weer verzekerd. Nu is de volgende stap een eigen woonruimte.

De stappen hierna zijn kijken voor werk mogelijkheden en oplossing van schulden. ‘Op weg naar huis‘ heeft mij geleerd dat ieder mens telt en dat een ieder een tweede kans verdient.

Ook al kunnen dingen niet altijd 1,2,3 worden opgelost , met hulp van ‘Op weg naar huis’ worden ze bij mij 4,5,6 opgelost. Mijn leven heeft weer zin en ik zie in de verte het zonnetje weer schijnen.

Op Weg Naar Huis

Zodra ik weer een stap verder ben dan zal ik mijn verhaal hier ‘updaten’. Mocht u ook in de put zitten of hulp of een luisterend kunnen gebruiken aarzel dan niet om contact op te nemen met ‘Op weg naar huis‘.

Groetjes, Rob 

Op Weg Naar Huis

OWNH zet zich in voor mensen die door onvoorziene omstandigheden dakloos zijn geworden. En dus tussen wal en schip geraken’ daar zij geen psychische of verslavingsproblemen hebben. In sommige gevallen hebben deze mensen zelfs gewoon een baan maar geen ‘dak!’. ‘Onzichtbare daklozen‘ noemen wij dit.

Volg ons op Facebook voor het laatste nieuws.